Dietert van der Baan (4/11/1943 (Oegstgeest) – 10/09/2023 (Hasselt)
Dietert kwam in 1963 Leiden aan en specialiseerde zich in de Stratigrafie van de Devonische Portilla kalksteen Formatie in het Esla gebied ten noorden en oosten van Cistierna, Leon, Spanje. Na afstuderen trad hij in dienst van Shell waarvoor hij o.a. werkte in Borneo en Oman. Anderen die hem van daar kennen kunnen daar meer over vertellen. Na pensionering trok hij zich met zijn vrouw Wiesia terug in landelijk Hasselt.
Ik wil me kort richten op zijn veldwerk periode in Spanje waarvan ik hem het best ken omdat wij in aangrenzende gebieden de Portilla Formatie bestudeerden. Die is goed ontsloten in oost-west richting op het autochtoon van de zogenaamde Peña Corada eenheid aan de zuid grens van het Cantabrische gebergte en komt autochtoon en allochthoon voor in het half venster van Valdore en in het aangrenzende Esla dekblad. Op verschillende plaatsen zijn de ontsluitingen steil en lastig toegankelijk. Dat weerhield Dietert er niet van juist daar secties op te nemen waarvoor hij uitgebreide klautertoeren moest maken over soms 70° hellende steile wanden. Eens verteld hij dat hij na zo een risicovolle klimtocht over de rand kijkende een oude vrouw uit zijn dorp zag die daar de schapen weidde en met de kudde de makkelijke weg was gekomen over een lichte helling . Het verhaal van moeilijk klimmen waar makkelijk afdalen waarschijnlijk eenvoudiger was, klonk nog lang rond in zijn dorp, evenals het ‘uit de bocht vliegen’ met zijn auto in een bocht in de weg die sindsdien onder Leidse geologen bekend staat als de Dietert-van-der-Baan-bocht. Op de talrijke lokale dorpsfeesten in de wijde omgeving was hij regelmatig te vinden. Hij was heel geliefd onder de plaatselijke bevolking en samenwerken met hem was altijd een genoegen.
Het is een gemis dat Dietert nu – naar eigen zeggen op zijn overlijdenskaart – ‘op aarde is gestorven maar is geboren in de geestelijke wereld’.
Dat hij daarin nog lang moge doorleven en herinnerd moge worden.
Tom Reijers, 14/09/2023
